Coalitie HOT krant - 2019-02

9 in, zodat het niet op het eind nog eens als een konijn uit de hoge hoed wordt getoverd. Kortom: de belangenafweging vindt echt plaats ín het proces, het is continu schakelen. Daar ligt voor ons de grootste uitdaging.” Versnippering als uitdaging Een andere uitdaging schuilt in het feit dat in het Broekpolder-proces sprake is van versnippering. “Dat was in het traject met Heineken heel anders: Heineken was hier de centrale partij en had een duidelijke droom en visie. Van daaruit ontstond een sneeuwbaleffect. In de Broekpolder hebben ondernemers wel aangegeven met elkaar aan de slag te willen, maar het doel is minder sterk gearticuleerd dan bij een bedrijf als Heineken. Dit maakt het extra uitdagend om te komen tot een gezamenlijk droom, waarin iedereen zich kan vinden en die verderop in het proces ook de bereidheid oplevert om minder leuke dingen te accepteren. Desondanks zijn al mooie stappen gezet in de richting van een breed gedragen droom met gedeelde waarden.” De programmamanager Greenports is sowieso onder de indruk van de drive van de betrokken ondernemers. ‘Op het eind geen konijn uit de hoge hoed’ “Ik heb tuinders leren kennen als echte doeners, die weinig zweverig zijn aangelegd. Desondanks hebben ze het lef getoond om hierin te stappen, terwijl zaken in het begin nog weinig concreet zijn. Dat vind ik bewonderenswaardig.” Dronkers merkt dat ondernemers, als het gaat om de uitvoering, vrij snel geneigd zijn om in de richting van de provincie en de gemeente te kijken. “Zij verwachten dat wij actie zullen ondernemen. Terwijl alles wat wij gaan doen, veel tijd kost. Het is niet óns proces, maar dat van de ondernemers: zij zijn als eerste aan zet en kunnen al aan de slag. Dat is cruciaal; dan zetten we namelijk echt iets in gang. Als overheden kunnen we dan de ambities in eigen huis hierop laten aansluiten. En aangeven: om de gezamenlijke doelen te realiseren, moeten ook wij als overheid een duit in het zakje doen. Op die manier kunnen we de noodzaak tot bepaalde investeringen intern beter aantonen. Kortom: het helpt als we dit niet alleen samen in gang zetten, maar ook samen concrete plannen realiseren.” ‘Normaal gesprek is winst’ Het belangrijkste is volgens Dronkers echter dat partijen met elkaar in gesprek blijven en erin blijven geloven dat ze op de langere termijn grote winst boeken. “Ook moeten we oog hebben voor wat al bereikt is. Zo hoorde ik pas dat een ondernemer nu een normaal gesprek kan voeren met een huiseigenaar terwijl ze eerst argwanend tegenover elkaar stonden, is bijvoorbeeld al veel waard. Dat moeten we ook als winst beschouwen en die ‘vibe’ moeten we zien vast te houden om op de langere termijn zaken voor elkaar te krijgen.” Het grootste risico is volgens de programmamanager Greenports dat het niet lukt om op korte termijn concrete zaken op te pakken, doordat té groot wordt gedacht. “Bijvoorbeeld als je eerst nieuwe wegen of waterplassen wilt gaan realiseren of woningen wilt gaan verplaatsen. Dat zijn processen die jaren duren, waardoor de positieve energie verloren gaat. Het draait om de vraag: wat kunnen we nú al doen? Maatwerk Dronkers benadrukt dat de aanpak zoals die wordt gehanteerd in het Broekpolder-proces niet één op één kan worden uitgerold in andere gebieden. “Ieder proces is uniek, dat laten de verschillen tussen het Heineken-traject en het Broekpolder- proces ook zien. Het is dus echt een kwestie van maatwerk. De belangrijkste randvoorwaarde is dat ondernemers zelf opstaan, er enthousiasme en drive is. Op die manier kun je ergens klein beginnen en dit stap voor stap verder uitbouwen.” ●